Biblia zapewnia nas, że gdy Bóg zamierza coś uczynić, objawia plan swemu prorokowi: "Zaiste nie czyni Wszechmogący Pan nic, jeżeli nie objawił swojego planu swoim sługom, prorokom" (Am.3:7). Tak było przed potopem, przed wyjściem z Egiptu, przed niewolą babilońską oraz przed pierwszym przyjściem Chrystusa. Za każdym razem Bóg posyłał proroków z poselstwem przygotowania. Czy inaczej będzie przed drugim adwentem Syna Bożego? Logika oraz zapowiedzi Biblii wskazują, że Bóg pośle swego proroka także przed powrotem Chrystusa (Ap.12;17; 19:10).

* * *

Kto był pierwszym prorokiem Bożym na ziemi? Był nim Enoch, siódmy potomek po Adamie (Jud.14), prorok, który zapowiedział potop.

Przed potopem świat pogrążony był w takim upadku, że Bóg musiał go zniszczyć, aby zachować Noego, a z nim wiarę w Mesjasza (Mt.24:38-39). Bóg zapowiedział to przez Enocha, który nazwał swego syna imieniem "Metuszelach". Imię to składa się z dwóch hebrajskich słów salah "posłać" oraz metu "jego śmierć" (Rdz.5:21). Imię syna Enocha prorokowało, że Bóg pośle potop w czasie jego śmierci.

Metuszelach miał 187 lat (Rdz.5:25), gdy urodził mu się Lamech, który z kolei miał 182 lata, gdy urodził mu się Noe (Rdz.5:28-29). Metuszelach miał więc 369 lat w roku narodzin Noego. Biblia mówi, że "Noe miał sześćset lat, gdy nastał potop na ziemi" (Rdz.7:6). Metuszelah zmarł w wieku 969 roku (Rdz.5:27). Potop nadszedł w roku śmierci Metuszelaha, jak to zapowiedział Pan przez Enocha.

Nikt nie znał dnia, ani godziny, w którym miał spaść potop, ale gdyby posłuchano proroka Bożego wiedzianoby że nastanie to w roku śmierci Metuszelacha. Na 120 lat przed śmiercią Metuszelacha Bóg pozwał kolejnego proroka -- Noego, który poświęcił te lata na budowanie arki i głoszenie nadchodzącego końca. W roku śmierci Metuszelacha, nadszedł zapowiedziany potop.

Historia ta dowodzi istnienia pewnej metodologii, którą posługuje się Bóg: 1) najpierw zapowiedział katastrofę ustami Enocha; 2) okres jaki miał upłynąć do tego wydarzenia miał pozostać nieznany; 3) kiedy przybliżyło się wypełnienie tego proroctwa, Bóg powołał drugiego proroka, dla którego to proroctwo było "prawdą na obecny czas". Prześledźmy tę metodologię na kilku biblijnych przykładach.

PROROCTWO O POTOPIE

Metuszelach

(W roku jego śmierci zostanie to posłane)

Proroctwo: Enoch Zastosowanie: Noe

Biblia zawiera wiele proroczych okresów opartych na tym samym wzorze. Następne znajdziemy w proroctwie danym Abrahamowi: "Wiedz dobrze, że potomstwo twoje przebywać będzie jako przychodnie w ziemi, która do nich należeć nie będzie i będą tam niewolnikami, i będą ich ciemiężyć przez czterysta lat" (Rdz.15:13). Proroctwo to znalazło wypełnienie w czasach Mojżesza (Wj.12:41). Dla Mojżesza było "prawdą na obecny czas".

PROROCTWO O WYJŚCIU Z EGIPTU

430 lat pielgrzymki

400 lat niewoli

Proroctwo: Abraham Zastosowanie: Mojżesz

Kolejny przykład dotyczy niewoli babilońskiej. Bóg zapowiedział przez Jeremiasza, że niewola ta trwać będzie 70 lat, zaś kilku proroków, którzy dożyli końca tego okresu zastosowało to proroctwo do ich czasów, jako "obecną prawdę".

PROROCTWO O NIEWOLI BABILOŃSKIEJ

70 lat niewoli

Proroctwo: Jeremiasz Zastosowanie: Daniel, Aggeusz, Zachariasz

Podobnie jak poprzednie wypełniło się proroctwo zapowiadające przyjście Mesjasza pod koniec okresu 70 tygodni (490) lat danego Izraelowi jako narodowi wybranemu.

PROROCTWO O MESJASZU

70 tygodni (490 lat)

Proroctwo: Daniel Zastosowanie: Jan Chrzciciel

Jan Chrzciciel poświęcił całe swe życie, aby głosić, że królestwo Boże się przybliżyło, wskazując ludziom na Jezusa, jako Baranka Bożego. Dopiero dla niego była to "prawda na obecny czas".

PROROCTWO O ROZPOCZĘCIU SĄDU

2300 proroczych lat

Proroctwo: Daniel Zastosowanie: William Miller

Kolejny okres proroczy rozciągać się miał od czasów proroka Daniela, aż do czasów końca (Dn.8:14.17.19), wskazując na wypełnienie symboliki Dnia Pojednania (szczegółowo piszę o niej w książce Skarby Świątyni). Proroctwo zapowiadające sąd przedadwentowy wypowiedział Daniel, ale jako prawdę na obecny czas głosił je William Miller, dowodząc w pierwszej połowie XIX wieku, że najdłuższy okres proroczy dobiega końca.

Ostatnie i największe niewypełnione proroctwo dotyczy powtórnego przyjścia Chrystusa. Zapowiadał je Enoch, Daniel oraz inni prorocy. W czasach końca, podobnie, jak w przeszłości Bóg powołał proroka, który odniósł proroctwa o powrocie Chrystusa do współczesnych czasów, czyniąc je obecną prawdą. Tym prorokiem była Ellen White. Nauka o powtórnym przyjściu Chrystusa zapomniana przez chrześcijaństwo w XIX wieku, stała się powtórnie znana, za sprawą ruchu adwentystycznego, w którym Ellen White odegrała znamienitą rolę.

PROROCTO O POWTÓRNYM PRZYJŚCIU CHRYSTUSA

Proroctwo: Enoch, Daniel, Jan Zastosowanie: Ellen White

Kiedy Noe obwieszczał światu wypełnienie pierwszego proroctwa Enocha, tylko garstka uwierzyła, że nadchodzi koniec świata. Nie inaczej ma być w czasach końca (Mt.24). Bóg posłał w tych dniach proroka, aby przygotował świat na drugą część poselstwa Enocha. Niestety, tak jak w dniach Noego, Jeremiasza, Jana Chrzciciela, znów relatywnie niewielka ilość osób traktuje zapowiedzi, przestrogi, napomnienia, rady i zachęty zawarte w pismach Ellen White jako "obecną prawdę" dla ludu Bożego.

W dziejach raz za razem możemy zauważyć trend, który Jezus zapowiedział słowami: "Ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują" (Mt.7:14). Osiem osób z wszystkich mieszkańców ziemi weszło do arki, mimo zapowiedzi Enocha i Noego. Dwóch z pokolenia liczącego wiele milionów Żydów -- Jozue i Kaleb, przekroczyło Jordan wchodząc do Ziemi Obiecanej, mimo proroctw Abrahama i Mojżesza. Resztka z Izraela powróciła do Palestyny z niewoli babilońskiej, choć Jeremiasz prorokował o powrocie z niej. Garstka pasterzy i rybaków przyjęła Jezusa jako Mesjasza, choć Jego nadejście zapowiadali Daniel i Jan Chrzciciel. Niewielu przyłączyło się w XIX wieku to ruchu adwentowego, choć był rezultatem proroctw Daniela i Apokalipsy. Nie inaczej będzie z zaleceniami, które mają przygotować ludzi na czasy końca. Bóg poruczył je swej posłance Ellen White, ale tylko relatywnie niewielu daje im posłuch.

Dar proroctwa, którym Bóg odbdarzył swój kościół w czasach końca miał być jednym z największych znaków charakteryzujących Jego kościół w czasach końca. Biblia mówi, że kościół ten strzeże wszystkich przykazań Bożych oraz ma "świadectwo Jezusa" (Ap.12:17), co oznacza, że posiada proroka (Ap.19:10), gdyż ci, którzy "mają świadectwo Jezusa" to prorocy (por.Ap.19:10 i Ap.22:9).

Zachęcam do regularnej lektury książek Ellen White. Zacznij od Drogi do Chrystusa, Życia Jezusa i Wielkiego Boju oraz reszty pięcioksięgu. Następnie szczególnie polecam Ewangelizację oraz Ze Skarbnicy Świadectw. Nie namawiam, aby polegać na mojej opinii, ale też przestrzegam przed negatywnymi opiniami wobec Ducha Proroctwa, które często są wynikiem uprzedzeń, a rzadko mają za sobą czyste motywacje. Biblia radzi nam wszystko badać, a trzymać się tego co dobre (1Tes.5:20-21).

Brak daru proroctwa przyczynia się do obniżenia standardów moralnych, gdyż: "gdzie nie ma objawienia, tam lud się rozprzęga" (Prz.29:18). Biblia daje nam taką obietnicę: "Zawierzcie Panu, Bogu waszemu, a ostaniecie się! Zawierzcie jego prorokom, a poszczęści się wam" (2 Krn.20:20). Czy pragniesz, aby ta obietnica wypełniła się również w twoim życiu? Studiuj pisma proroków Bożych, przyjmij w pokorze napomnienia i pouczenia zawarte w ich pismach, a poszczęści ci się.